Marie Kondo, daarmee begon het.
Haar boek ‘opgeruimd’ is een echte eye-opener, het gaat in hoofdzaak over opruimen maar dit boek heeft toch iets *magisch*
In mijn schuiven pronken ondertussen alle kleren, opgeplooid op haar manier. Enkele dagen geleden las ik de laatste pagina’s nog eens door waarin ze vertelt dat veel van haar klanten ervaren dat hun leven volledig veranderde nadat ze met haar aan de slag gingen. Het zou niet enkel goed zijn voor het huis maar ook voor de geest, zo vertelt ze.
Afgelopen week was ik op bezoek bij een vriendin, ik heb veel respect voor haar. Ze straalt een rust uit, heeft het gezelligste huis, is warm, rustig en vooral … ze leeft heel basic middenin de natuur.
Het type dame die ik later zal worden.
Het doet me beseffen dat ik niet altijd genoeg respecteer wat ik heb, misschien iets te los omga met etensrestjes of sommige dingen te vanzelfsprekend vind. Een klein beetje in armoede leven geeft voor mij een gevoel van nederigheid.
Nederigheid ten aanzien van het leven die ons gegeven is, het voedsel dat op ons bord komt, onze gezondheid, de kinderen, vrienden, het dak boven ons hoofd, … enzovoort …
Nederigheid maakt de wereld net ietsje mooier, niet in de zin van ‘altijd in de pas lopen’ maar in de zin van respect hebben voor mens, dier en spullen.
Het zorgde ervoor dat ik terug de liefde voelde voor de gebreide sprei in de zetel net als die eerste keer dat ik haar in de winkel zag liggen, de mokken met poezen die ik zorgvuldig uitkoos, de oude bank of het koffieservies van mijn oma.
Ik praat niet enkel met mijn dieren maar ook met ons huis en onze spullen. Ja, net als Marie.
Een hoekje af, of net niet? Wie zal het zeggen?
Het zorgt ervoor dat ik de spulletjes die ik niet meer gebruik, vriendelijk bedank voor bewezen diensten en ze naar de kringloopwinkel breng. Items die me een warm gevoel geven krijgen wat meer ruimte in de kast. Dingetjes die al een tijd liggen te slingeren worden terug gebruikt. Door alles 1 voor 1 aan te raken krijg je een gevoel vanbinnen die je duidelijk maakt wat je ermee kan aanvangen. Uiteindelijk omring je jezelf met spullen die je een goed gevoel geven, hierdoor creëer je een warme thuis. Zo eentje waar je helemaal blij van wordt als je thuiskomt na een lange werkdag.
Vanbinnen in je lijf is het net zo. Respecteer je wat jij zelf vanbinnen hebt? Hou je van je kwaliteiten? Benut je ze ten volle of ga je er misschien te licht mee om?
Je lichaam is je huis, je thuis. Bepaalde dingen zijn nodig om jezelf te blijven voeden.
Ga je mee met de stroom, doe je dingen die je opgelegd zijn of zit je verstrikt in sociale verplichtingen?
Voel eens bij jezelf, wees stil en luister.
Je hebt alles in je.
Als je zin hebt om te schilderen, ga ervoor. Wil je lekker uitrusten op de bank, doe het! Eet gezond en geef je lichaam de nodige vitamines. Zoek je antwoorden, maak het dan stil en blijf thuis. In je huis maar ook thuis in je lichaam. Dit ben jij, dit is jouw lichaam en dit is jouw leven. Antwoorden hoef je niet bij anderen te zoeken, ze zitten bij jezelf. Je hoeft alleen maar te luisteren.
Heel vaak zijn we niet thuis in ons lijf, we zijn bezig met andere dingen, zoeken afleiding of leven naast ons lichaam.
De herfst kondigt een tijd aan om los te laten en naar binnen te keren.
Je mag echt wat vaker thuisblijven…
Jij bent je huis in je thuis en je bent thuis in je huis.
