Ik typte het zonder nadenken, vandaag. Onderweg naar een nieuwe bestemming. Alleen reizen. Om in de stilte van het bij mezelf zijn net mijn innerlijke leven te ontdekken. Tijdens de drie uur durende heenreis mijmerde ik verder over beperkingen. Ik stuurde het daarstraks in een tekstberichtje: “een beperking toont je hoe je een andere aanpak moet zoeken, als het ware een omweg dient te maken”
Weet je, een beperking is er pas één als je er zelf eentje van maakt. Als jij zegt “Dit is een beperking” dan stop het daar.
Dan heb jij zojuist je paarde bril opgezet en zie je door de tunnel van jouw fantasie niets anders dan jouw beperkende gedachte.
Enkel jijzelf neemt de beslissing om er met jouw geest over te beslissen dat dit het einde is van jouw mogelijkheden.
Maar wat als een beperking eigenlijk gewoon een obstakel is?
Als een mogelijkheid, wit is en een beperking zwart. Dan zitten er tussen beide heel veel grijze mogelijkheden.
Een obstakel is vaak iets dat je niet kent en het daagt je uit om iets nieuws te proberen. “onbekend is onbemind” zo zegt het spreekwoord, maar is het dat altijd?
Onderzoek het onbekende en kijk wat voor moois er gebeuren zal.
Doorheen vijftig tinten grijs gaan we op reis.
Van beperking naar verwezenlijking.
Ik vergelijk het met een wandeling die ik laatst deed. Na de storm waren er heel wat bomen omgewaaid, sommige reuzesparren lagen op het pad.
Niet één, niet twee maar echt wel enkele versperden de weg.
Een serieuze beperking, het was zo goed als onmogelijk om de weg te vervolgen samen met mijn dochter. Ertussen klauteren leek me gevaarlijk en van het pad afgaan was niet echt oké.
Dat waren dan ook ineens de beperkende gedachten!
Het waren gedachten, niet meer dan dat. Het werd een avontuur van over reuzestammen klauteren en door het verwilderde bos onze weg zoeken terug naar het pad.
De wandeltocht was des te leuker en zo gaat het in het leven ook. Verander je beperkende gedachte in een obstakel, neem een nieuwe weg en stel je open voor een mooi avontuur!
